«40 μέρες κρατούσα στα χέρια μου ένα ξένο μωρό. Δεν ήθελα να το πιστέψω»
Η παρακάτω ιστορία με υπόθεση ανταλλαγής μωρών συνέβη πριν χρόνια στην Λάναρκα της Κύπρου και μοιάζει πραγματικά απίστευτη.
Η Κάτια Xαραλάμπους από τη Λάρνακα επέστρεψε στο σπίτι της στις 20 Νοεμβρίου του 2009 έχοντας στην αγκαλιά της τον μονάκριβο γιο της.
Λίγες μέρες αργότερα, μια ματιά στα έγγραφα που της δόθηκαν κατά το εξιτήριο από το Μακάρειο Νοσοκομείο έγινε η αρχή για μια μεγάλη περιπέτεια.
Η νέα μαμά έπειτα από έρευνά της διαπίστωσε ότι το παιδί που κρατούσε στα χέρια της δεν ήταν το βιολογικό της!
Εκείνη και ο πατέρας του παιδιού έκαναν αιματολογικές εξετάσεις, οι οποίες έδειξαν ότι και των δύο οι ομάδες αίματος δεν ήταν συμβατές με του παιδιού που κρατούσαν στα χέρια τους.
«40 μέρες ατέλειωτες»: Με αυτές τις λέξεις, η Κάτια Χαραλάμπους περιγράφει στο AlphaNewsLive την συγκλονιστική ιστορία που οδηγήθηκε μέχρι τις δικαστικές αίθουσες. Οι μέρες εκείνες, όπως είπε, θα είναι πάντα μια ανοικτή πληγή. Η στιγμή της υποψίας, η επιβεβαίωση του DNA, η αξέχαστη στιγμή του αποχωρισμού και της ανταλλαγής των βρεφών με την άλλη οικογένεια συνθέτουν το δράμα που βίωσε.
Η Κάτια Χαραλάμπους δηλώνει πως κανένα ποσό δεν θα φέρει πίσω τις 40 μέρες που έχασε από το παιδί της και χαρακτήρισε τη στιγμή του αποχωρισμού και της ανταλλαγής των βρεφών ως μια ψυχοφθόρα διαδικασία.
«Οταν έφερα στον κόσμο το παιδί μου»
13 Νοεμβρίου του 2009. Η Κάτια Χαραλάμπους έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί, το γιο της στο Μακάρειο Νοσοκομείο. Λόγω της καισαρικής επέμβασης κατέστη δυνατό να δει το μωρό της για πέντε λεπτά στη θερμοκοιτίδα και έπειτα επέστρεψε στο δωμάτιό της.
«Λόγω του διαβήτη μου, ήταν πιο ασφαλές για το μωρό να γεννηθεί στο Μακάρειο Νοσοκομείο με καισάρικη. Όταν γεννήθηκε ο γιος μου, τον είχα δει. Την επόμενη μέρα το μωρό βρισκόταν σε θερμοκοιτίδα λόγω ίκτερου, πήγα απλά για πέντε λεπτά, κοιμόταν και μετά λόγω της κατάστασής μου, της καισαρικής, πήγα πίσω στο δωμάτιό μου. Την επόμενη μέρα που είχα πάει να δω το μωρό, είδα ότι υπήρχε μια διαφορά συγκριτικά με την προηγούμενη μέρα αλλά δεν υποψιάστηκα κάτι γιατί τα μωρά μοιάζουν μεταξύ τους όταν γεννηθούν, δεν υπήρχε κάποιο σημάδι ή ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά, θεώρησα ότι το μωρό ξεφούσκωσε, έφυγαν οι κοκκινίλες και έβλεπα μετά για μια βδομάδα το ίδιο μωρό που νοσηλευόμασταν στο Μακάρειο».
Τα στοιχεία που «έδειξαν» το λάθος
Παίρνοντας εξιτήριο, πήρε στα χέρια της και κάποια έγγραφα σχετικά με τη νοσηλεία του βρέφους. Λίγες μέρες μετά και εντελώς τυχαία, μια ματιά στα έγγραφα ήταν η αρχή για να αρχίσει για την οικογένεια η μεγάλη περιπέτεια.
«Μετά από 15 μέρες έπιασα να διαβάσω τι έγραφαν. Έγραφε πότε γεννήθηκε, το βάρος του κτλ και μέσα στις γενικές πληροφορίες είχε και την ομάδα αίματος που έγραφε ότι ήταν Α+. Εγώ γνώριζα ότι η δική μου ομάδα αίματος είναι 0+, του συζύγου μου Β+ και επειδή εργάζομαι σε παιδίατρο και εγώ κάποιες γνώσεις ήξερα ότι είναι αδύνατον να ήταν Α+. Παραξενεύτηκα και υπέθεσα ότι ήταν λάθος γιατί τα έγγραφα ήταν χειρόγραφα. Τηλεφώνησα στο Μακάρειο, μήπως και έγραψαν λάθος την ομάδα αίματος όμως επέμεναν ότι η ομάδα αίματος ήταν αυτή. Τηλεφώνησα στο παιδίατρο και του είπα αν γίνεται εγώ να έχω ομάδα αίματος Ο, ο σύζυγος Β, και το μωρό Α και μου είπε “Οχι αδύνατον”.Ένας από τους τρεις είναι λάθος. Ήμασταν όμως σίγουροι για τις δικές μας ομάδες αίματος γιατί κάναμε πολλές φορές ιατρικές εξετάσεις, υποθέσαμε ότι ήταν του μωρού το λάθος και το πήγαμε σε εξωτερικό χημείο στη Λάρνακα, κάναμε αναλύσεις αίματος και όντως ήταν Α+ όπως μας είπαν από το Μακάρειο. Ο χημικός μας είχε πει, επιστημονικά, “αδύνατον να είναι μωρό σας από τη στιγμή που οι ομάδες αίματος δεν είναι συμβατές».
«Μίλησε» το DNA
Η οικογένεια έψαξε απαντήσεις στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής και τις οποίες και έλαβε στις 17/12/2009.
«Ενημερώσαμε το Μακάρειο τι συμβαίνει και ξεκίνησαν έρευνα και οι ίδιοι για να δουν τι συμβαίνει. Κάναμε την εξέταση DNA, περιμέναμε 3 με 4 μέρες γιατί είχαν εντολή από το Μακάρειο Νοκοσομείο να προχωρήσουν άμεσα, και μας ειδοποιούν ότι το μωρό που κρατάμε δεν είναι δικό μας».
«Δεν ήθελα να το πιστέψω»
Όταν επιβεβαιώθηκε το σφάλμα, τότε κλήθηκε και η άλλη οικογένεια που κρατούσε εν αγνοία της το παιδί της Κάτιας, ώστε τα μέλη της να υποβληθούν στις απαραίτητες αιματολογικές εξετάσεις.
«Μια κατάσταση που δεν μπορείς να περιγράψεις. Από τη μια περίμενα ότι η απάντηση θα ήταν αυτή αλλά από την άλλη δεν ήθελα να το πιστέψω ότι έγινε αυτό που έγινε – ότι μας έδωσαν λάθος μωρό και το μωρό μας δεν ήξερα που ήταν, ποιος το είχε και σε τι κατάσταση. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια, αυτό που νιώσαμε μόνο εγώ και η άλλη μητέρα μπορεί να καταλάβει, κανείς άλλος. Ευτυχώς, όταν πήγαμε στο Μακάρειο και τους είπαμε επίσημα αυτά είναι τα αποτελέσματα το Μακάρειο είχε ήδη εντοπίσει το λάθος και είχαν ήδη υποψίες σε ποια οικογένεια είχε δοθεί. Ειδοποίησαν την άλλη οικογένεια τους είπαν ότι κάποιο λάθος έγινε με την ομάδα αίματος, τους έφεραν πίσω, έκαναν την ανάλυση και στο άλλο το μωρό».
Πως έγινε το λάθος…
Όπως μας περιγράφει η Κάτια Χαραλάμπους, το σφάλμα φαίνεται να έγινε όταν λήφθηκε αίμα από το ίδιο μωρό.
«Το λάθος που έγινε ήταν ότι όταν νοσηλεύονταν και τα δυο τα μωρά έπιασαν αίμα δυο φορές από το ίδιο το μωρό που ήταν Α+, ενώ ο γιος μου είναι Ο+. Το άλλο το μωρό είναι Α+, δεν ξέρω ακόμα ποιου είναι το λάθος. Από ότι ξέρω, έβγαλαν τα μωρά από τις θερμοκοιτίδες, τα πήγαν για ανάλυση αίματος και στην επιστροφή τους έβαλαν τα βραχιολάκια αντίθετα. Τι να πω… Στη συνέχεια όταν κατάλαβαν το λάθος έστειλαν την άλλη οικογένεια για DNA μαζί με το μωρό και τα αποτελέσματα ταίριαζαν με το μωρό που κρατούσαμε εμείς, και τα αποτελέσματα του μωρού που κρατούσαν αυτοί με τα δικά μας γονίδια. Έτσι λύθηκε το θέμα. Ώσπου να αρχίσει η διαδικασία, να γίνουν οι αναλύσεις, να διαπιστώσουμε ότι όντως το μωρό που κρατούσαν ήταν το δικό μας και αυτό που είχαμε ήταν το δικό τους, μας πήρε 40 ακριβώς».
«Βρισκόμουν σε άθλια κατάσταση»
Το σοκ για την Κάτια Χαραλάμπους ήταν μεγάλο. Όπως μας είπε, είχε συνδεθεί πολύ με το παιδί που κρατούσε στα χέρια της.
«Είχαμε συνδεθεί με τα μωρά, ήταν και για τις δυο οικογένειες τα πρώτα. Εγώ μέχρι και τη τελευταία στιγμή δεν ήθελα να πιστέψω ότι συνέβαινε αυτό. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και είδαμε ότι δεν ήταν δικό μας ο Διευθυντής του Μακαρείου μας ζήτησε να αφήσουμε εκεί το μωρό μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα και για το άλλο παιδί αλλά σε καμιά περίπτωση δεν το έκανα παρά την άθλια κατάσταση που βρισκόμουν τότε, το κράτησα το παιδί με όσες δυνάμεις παρά το γεγονός ότι σκεφτόμουν συνέχεια που είναι το δικό μου μωρό, και αν είναι καλά, σε ποια χέρια είναι».
«Μου έλειπε και το άλλο μωρό»
Στις 22 Δεκεμβρίου του 2019 οι δυο οικογένειες ήρθαν αντιμέτωπες με τον μεγάλο εφιάλτη. Ήταν η στιγμή της συνάντησης των δυο οιικογενειών για την ανταλλαγή των βρεφών.
«Πέρασαν μήνες μετά για να μπορέσω να θυμηθώ πράγματα, είχα κενά μνήμης, ήταν τόσο το σοκ που δεν μπορούσα να σκεφτώ σωστά, δεν περιγράφεται, τα συναισθήματα ήταν απαίσια και πόσο μάλλον τη στιγμή που έπρεπε να αποχωριστούμε τα μωρά που κρατούσαμε. Αφού είχαμε έρθει σπίτι, έπιασα το γιο μου και πάλι δεν ένιωθα ικανοποίηση δεν ένιωθα χαρούμενη γιατί μου έλειπε και το άλλο το μωρό. Συνεχώς μιλούσα με την άλλη κοπέλα, λέγαμε η μια στην άλλη τις συνήθειές τους και πήρε πολύ καιρό να έρθουν τα πράγματα στη θέση τους. Ήταν πολύ ψυχοφθόρο.
Οι δυο οικογένειες, που βίωσαν την απίστευτη αυτή περιπέτεια, διατηρούν μέχρι σήμερα άριστες σχέσεις. Άλλωστε η Κάτια Χαραλάμπους, δηλώνει πως νιώθει τυχερή που το παιδί της για 40 μέρες βρισκόταν στα δικά τους χέρια.
«Πάντα θα έχουμε άριστες σχέσεις, είμαι ευγνώμων που ο γιος μου για καλή του τύχη ήταν σε καλά χέρια σε μια υπέροχη οικογένεια, Ευτυχώς γιατί θα μπορούσε να ήταν όπουδήποτε. Θα μπορούσε να ήταν εξωτερικό και να τον ψάχνω μέχρι σήμερα».
Κανένα ποσό δεν θα φέρει πίσω τις 40 μέρες
Ο κύκλος της υπόθεσης έκλεισε οριστικά στο δικαστήριο στις 2 Ιουλίου. Η οικογένεια από τη Λάρνακα θα λάβει αποζημίωση ύψους 27 χιλιάδων ευρώ, πλέον δικηγορικά έξοδα. «Μηδαμινό» χαρακτηρίζει η κα. Χαραλάμπους το ποσό, εάν σκεφτεί κανείς ότι δεν έζησε τις πρώτες 40 μέρες του παιδιού της.
«Νιώθω ανακούφιση γιατί πήρε σχεδόν 10 χρόνια για να ολοκληρωθεί, έκλεισε επιτέλους αυτό το κεφάλαιο αν και για μας πάντα θα είναι μια μεγάλη πληγή κάτι που δεν θα ξεχάσουμε, πάντα θα μας ενοχλεί μόνο και μόνο ότι έχασα τις πρώτες 40 μέρες του μωρού μου, θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα τα πράγματα, θα μπορούσε μέχρι και σήμερα να μην το παίρναμε είδηση. Αν τυχαία οι ομάδες αίματος ήταν συμβατές δεν θα μπαίναμε σε αυτή τη διαδικασία. Ευτυχώς δεν ήταν και είδα εκείνα τα χαρτιά και κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Για μας όσον αφορά τα ποσά είναι μηδαμινά για αυτό που έγινε αλλά εντάξει αλλά ότι ποσό και αν είναι είναι 40 μέρες του γιου μου, κανένα ποσό δεν μπορεί να μου τις φέρει πίσω. 40 μέρες ατέλειωτες, δηλαδή είχα πάει στο Μακάρειο για να είναι ασφαλές το μωρό και πήγα με άλλη έγνοια και εξελίχθηκαν όλα καλά όσον αφορά αυτό και παρουσιάστηκε κάτι άλλο που δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ».
Το λάθος έγινε…
Παρά το πρωτοφανές σφάλμα, η Κάτια Χαραλάμπους θυμάται πως τότε το Μακάρειο Νοσοκομείο διαχειρίστηκε άμεσα το θέμα.
«Μόλις πήγα και τους είπα ότι πιθανόν να μας δώσανε λάθος μωρό, ο Διευθυντής μας είπε “Δεν αποκλείω τίποτε και θα το ερευνήσουμε”. Και έτσι έκαναν. Δηλαδή δεν μου είπε δεν κάνουμε λάθη, αλλά προχώρησαν οι έρευνες, εντόπισαν το μωρό πριν καν έχουμε εμείς τις απαντήσεις του DNA. Aλλά το λάθος.. είχε γίνει».
