«Είμαι έγκυος και η πεθερά μου, μου ζητάει επίμονα να ρίξω το μωρό. Φοβάμαι μην επηρεάσει τον άντρα μου, τι να κάνω;»

Είμαι νέα μανούλα ερωτευμένη με τον άντρα μου… Όλα καλά και ωραία μέχρι που μια μέρα η πεθερά μου έκρινε ότι δεν θέλει το μωρό φασαρίες, κακό… να δίνει λεφτά να το ρίξω… κατάρες (να μεγαλώσει το παιδί σου στο δρόμο, να το μεγαλώσεις μόνη σου όπως τα μεγαλωσα εγώ έλεγε αταραχη).

Ο άντρας έφυγε από το σπίτι, μένουμε μαζί. Έκλεισα τον 4 μήνα και ακόμα όπου πάει λέει για το μωρό δεν το θέλει. Καταλαβαίνω τη ζήλεια, δεν είχε ποτέ αγάπη, δεν είχε άντρα… αλλά τόση κακία; Φοβάμαι μια μέρα μη βάλει λόγια στον άντρα μου. Ξυπνάω, κοιμάμαι και σκέφτομαι αυτά…

Πάντα είχα τόση αγάπη, πρώτη φορά γνωρίζω άνθρωπο με τόση κακία. Εσείς τι θα κάνατε; Πως να το αντιμετωπίσω;