«Η πεθερά μου λέει για το νεογέννητο μωρό μου οτι είναι πολύ άσχημο και μάλλον είναι από άλλο άντρα»

«Με τον σύζυγό μου είμαστε μαζί πέντε χρόνια και η αλήθεια είναι πως από την πρώτη στιγμή που με πήγε στο σπίτι των γονιών του, η πεθερά μου δεν με υποδέχτηκε ακριβώς με ανοιχτές αγκάλες. Μάλλον το ακριβώς αντίθετο. Ο πεθερός μου βέβαια είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος και με έκανε να νιώσω άνετα.

Η πεθερά μου, όμως, το ακριβώς αντίθετο. Έψαχνε ευκαιρία να πετάξει σπόντα για την ηθική μου, την εξωτερική μου εμφάνιση, την καταγωγή μου. Είμαι από Πάτρα και σύμφωνα με τα λεγόμενά της είμαι γυναίκα εξώλης και προώλης! Φυσικά προσπάθησα να μην την πάρω στα σοβαρά αλλά δεν μπορούσα και να μην την αντιπαθήσω.

Παρόλο που ο σύζυγός μου προσπάθησε να μου την δικαιολογήσει, λέγοντάς μου ότι είναι μια γυναίκα που έχει περάσει πολλά και η ζωή την έχει κάνει σκληρή και άλλα τέτοια κλισέ, εγώ σχεδόν από τις πρώτες μέρες του ξεκαθάρισα, ότι μπορεί να είναι όσο σκληρή θέλει, αλλά με μένα δεν την παίρνει.

Επίσης, δεν θα επιτρέψω να μπει ανάμεσά μας. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που οι γονείς μου ποτέ δεν επέτρεψαν στα πεθερικά να παρεμβαίνουν στα προσωπικά τους. Δε θα το δεχόμουν ούτε εγώ. Έδειξε να το σεβάστηκε και μετά από πέντε χρόνια έμεινα έγκυος.

Φυσικά χαρήκαμε πολύ με το νέο παρόλο που δεν το είχαμε “προγραμματίσει”. Απλά κάναμε ελεύθερα και μέχρι εκεί. Όταν έμεινα έγκυος η πεθερά μου, μου έγινε στενός κορσές. Ήταν σχεδόν κάθε μέρα σπίτι και με βοηθούσε με τις δουλειές στους τελευταίους μήνες.

Εκείνη την περίοδο ένιωσα ότι είχαμε έρθει πολύ κοντά και μπορεί ο ερχομός της εγγονής της, να της άλλαζε γνώμη για μένα και γενικά να ερχόμασταν πιο κοντά. Η αλήθεια είναι ότι είμαι ένας άνθρωπος που ξέρει να διεκδικεί αυτά που του αναλογούν και όσοι με ξέρουν με λένε “πεισματάρα”.

Όμως ακόμη πιστεύω στους ανθρώπους και μέσα μου είμαι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος. Γι’ αυτό και ήθελα πραγματικά να πιστέψω ότι η πεθερά μου είχε αλλάξει. Άλλωστε αυτούς τους μήνες που ήμουν έγκυος ήταν πραγματικά άλλος άνθρωπος.

Με βοηθούσε στις δουλειές, με στήριζε όσον αφορά τις ανασφάλειες που είχα με το σώμα μου. Και μάλιστα μία δύο φορές είχε “κράξει” τον άντρα μου μπροστά μου, όταν έλεγε άθελά του “χοντράδες” . Στο μεταξύ οι γονείς μου είναι στην Πάτρα και δεν μπορούσαν να είναι όσο δίπλα μου θα ήθελαν.

Γι’ αυτό και στην πεθερά μου βρήκα το στήριγμα που ήθελα. Πραγματικά αυτοί οι 9 μήνες, ήταν οι πιο ήρεμοι μήνες έγγαμου βίου. Όμως τους τελευταίους πέντε μήνες ένας παλιός συμμαθητής είχε μετακομίσει στην Αθήνα. Επειδή δεν είχε κανέναν γνωστό και φίλο στην πόλη, ξεκινήσαμε να κάνουμε στενή παρέα φυσικά μαζί με τον άντρα μου.

Βγαίναμε συχνά, μαζευόμασταν σπίτι του ή σπίτι μας για ταινίες. Ο σύζυγός μου δεν άργησε να γίνει σχεδόν κολλητός μαζί του. Η αλήθεια είναι ότι και στο σχολείο ήμασταν πολύ κοντά σαν παιδιά, απλά αφού τελειώσαμε το Λύκειο περάσαμε σε διαφορετικές πόλεις και χαθήκαμε.

Αυτός για λίγα χρόνια έμεινε στο εξωτερικό κι εκεί είναι που δεν λέγαμε ούτε τα τυπικά. Δεν σταμάτησα όμως να τον εκτιμώ σαν άνθρωπο. Η πεθερά μου όμως από την πρώτη στιγμή τον αντιπάθησε. Ούτε εγώ ούτε ο σύζυγός μου, δώσαμε ιδιαίτερη σημασία διότι ξέρουμε ότι η πεθερά μου δύσκολα συμπαθεί κάποιον.

Επίσης είναι πολύ παρεμβατική όσον αφορά την ζωή του γιου της και με ποιους συναναστρέφεται. Ενώ λοιπόν όλα κυλούσαν ομαλά, ήρθε η μέρα που θα γεννούσα. Πέρασαν πολλές ώρες για να γεννήσω. Δεν είχα εύκολη γέννα αλλά δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτό.

Αφού γέννησα λοιπόν και ήμουν εξαντλημένη οι γιατροί επέτρεψαν στους συγγενείς να δουν το παιδί. Αυτό που είπε η πεθερά μου με άφησε άφωνη. Ήταν η πρώτη φορά που αντανακλαστικά δεν την έβρισα. Είχε τόσο θράσος η φράση της που πραγματικά με άφησε άφωνη.

“Είναι άσχημο το παιδί. Δεν είναι του γιου μου” . Τι να πρωτοσχολιάσω; Ότι είπε το κοριτσάκι μου “άσχημο”; Ότι μου χρέωσε ότι απάτησα τον άντρα μου. Ότι με κατηγόρησε ότι τώρα έχω σχέσεις με τον παλιό μου συμμαθητή και ότι το παιδί με κάποιον ύπουλο τρόπο είναι δικό του;

Μου είπε λίγες μέρες αργότερα ότι έχει “καταλάβει” ότι τα είχα με τον συμμαθητή από πριν, ότι με άφησε έγκυος, ότι το “χρέωσα” στον άντρα μου και ότι τον έβαλα στην ζωή μας, γιατί ο “πατέρας” ήθελε να έχει σχέσεις με το παιδί εν τέλει.

Φυσικά έγινε χαμός στο σπίτι. Ο σύζυγός μου ακόμη δεν της μιλάει, ενώ ο πεθερός μου προσπαθεί να παίξει τον ρόλο του πυροσβέστη, αλλά τι να πρωτοσώσει; Εγώ είμαι ανένδοτη ότι δεν θέλω να έχει καμία σχέση ούτε με εμάς ούτε με το παιδί μας. Δεν με έχει προσβάλλει περισσότερο άνθρωπος και το χειρότερο είναι ότι έθιξε και το παιδί μου!

Θέλω να μου πείτε την άποψή σας για το θέμα κι αν είχατε κι εσείς παρόμοια εμπειρία. Γιατί νομίζω ότι αυτό που έζησα ήταν κάτι πρωτοφανές”.»

Μαρία

Θέλεις να μας πεις την ιστορία σου;

Στείλε μας την ιστορία σου στην φόρμα μας και εμείς υποσχόμαστε να τη δημοσιεύσουμε ανώνυμα!