«Δεν ζήτησα ποτε τίποτα. Μόνο ενα γάλα. Εχασα ανθρώπους που όσο ήταν η μαμά μου άρρωστη ήταν δίπλα μας και μόλις έφυγε κανένας δεν με έψαξε.»

Ειμαι η Α. Η ιστορία μου είναι λίγο πολύ βγαλμένη από μεξικανικό έργο.

Ειμαι 27 με 2 παιδιά και έγκυος στο 3ο. Η ζωή μέχρι σήμερα δεν μου φέρθηκε όπως θα ήθελα ή όπως θα ήταν το ιδανικό για μια οικογένεια. Έχασα τη μαμά μου από καρκίνο στα 22 μου. Ο πατέρας μου μας άφησε όταν ήμουν 2 ετών. Έμεινα μόνη με ένα μωρό 3 ετών σε ένα σπίτι. Δεν είχα δουλειά ούτε λεφτά. Όπου πήγαινα να ζητήσω δουλειά πάντα με απέρριπταν. Οι οικογένεια μου δεν με στήριξε. Μόνη μου και τα Χριστούγεννα , μόνη μου και το Πάσχα. Ποτε δεν με ρώτησαν αν είχα γάλα για το μικρό η φαγητό για να φάμε. Πέρασα δύσκολα μέχρι που μια μέρα μπήκε στη ζωή μου ο Χ.

Ο Χ μπήκε στη ζωή μου και έβαλε φως. Έγινε όλα αυτά που δεν είχα και άλλα πολλά που δεν ήξερα πως μπορούσα να ζήσω. Έγινε πατέρας για το παιδί μου και ο μοναδικός άνθρωπος της ζωής μου. Στον μήνα έμεινα έγκυος στο 2ο μου παιδάκι. Έλεγα πως και τους 2 μου τους έστειλε η μαμά μου για να μην είμαι μόνη μου. Γιατί όταν έφυγε κατάλαβα την έννοια της λέξης μοναξιά.. άσχημο πράγμα να είσαι μόνος σου και ξαφνικά η ζωή μου άλλαξε. Είχα 2 υπέροχα παιδιά, έναν υπέροχο άνθρωπο δίπλα μου να μας αγαπά.

Η οικογένεια μου ποτέ δεν ήταν δίπλα μας. Άτομα που λένε είναι του Θεού και όταν σε μια πολύ άσχημη στιγμή τους ζήτησα γάλα και πάνες για το μικρό μου έκλεισαν τη πόρτα. Βρεθήκαμε και είμαστε ακόμα σε μια πολύ κακιά στιγμή. Χωρίς λεφτά , χωρίς αυτοκίνητο και χωρίς 2 ευρώ να αγοράσω ψωμί για τα παιδιά. Εγώ δεν μπορώ να δουλέψω γιατί είμαι έγκυος. Ο άντρας μου με το ζόρι φέρνει στο σπίτι 200 ευρώ. Πολλές φορές μας έκοψαν το ρεύμα. Πολλές φορές δεν είχα ούτε τα βασικά στο σπίτι αλλά πάντα λέω έχει ο Θεός. Δεν χάνω την πίστη μου.

Η οικογένεια μου δεν έχει σχέσεις με εμένα πλέον και ούτε θέλω. Γιατί μου είπαν σκληρά λόγια για ένα γάλα που ζήτησα. Κανένας δεν ξέρει τι περνάμε μέσα στο σπίτι μας. Και κανένας δεν θέλω να μάθει. Μόνο ο Θεός ξέρει τι μας περιμένει. Η γιαγιά μου αυτή που με μεγάλωσε, πρώτη μου γύρισε την πλάτη. Έχασε το παιδί της από καρκίνο και έμεινα εγώ μαζί της στήριγμα, η μια στην άλλη και έφυγε και με άφησε για να ζήσει με τις αδερφές της. Για να μην είναι μαζί μου, να μην με στηρίζει οικονομικά. Δεν ζήτησα ποτέ τίποτα. Μόνο ενα γάλα. Εχασα ανθρώπους που όσο ήταν η μαμά μου άρρωστη ήταν δίπλα μας και μόλις έφυγε η μαμά μου κανένας δεν με έψαξε. Βρήκα όμως το καταφύγιο μου τον άνθρωπο μου που μαζί με τα μωρά μας ακόμα και τώρα που δεν έχουμε τα βασικά λέω Δόξα Το Θεό είμαστε καλα..

Α.

Θέλεις να μας πεις την ιστορία σου;

Στείλε μας την ιστορία σου στην φόρμα μας και εμείς υποσχόμαστε να τη δημοσιεύσουμε ανώνυμα!