Ιθαγενείς της Αμερικής χτυπούσαν τατουάζ με κόκκαλα γαλοπούλας

Πρόσφατη έρευνα αμερικανών επιστημόνων καταδεικνύει ότι τα πρώτα εργαλεία για τατουάζ κατασκευάστηκαν την Εποχή του Χαλκού.

Μπορεί το τατουάζ να θεωρείται στις σύγχρονες κοινωνίες χαρακτηριστικό διάφορων εκδοχών της υποκουλτούρας, στην πραγματικότητα όμως είναι μια πρακτική η οποία ανάγεται στην αρχαιότητα.

Νέα ευρήματα που παρουσιάζονται στο Journal of Archaelogical Science: Reports δείχνουν ότι οι άνθρωποι στην Εποχή του Χαλκού χρησιμοποιούσαν εργαλεία από κόκκαλα γαλοπούλας για να «χτυπήσουν» τατουάζ στο σώμα τους.

Ανάλυση των χρωστικών

Τα κόκκαλα αυτά δεν είναι καινούρια ευρήματα: είχαν ανακαλυφθεί ήδη το 1985, έπειτα από ανασκαφές σε αρχαιολογικό τόπο στο Τενεσί των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ωστόσο τα κόκκαλα, τα οποία έφεραν λειασμένες άκρες, κατηγοριοποιούνταν ως «αιχμηρά αντικείμενα», κάτι που δεν είχε επιτρέψει στους ερευνητές να συνδέσουν τα συγκεκριμένα οστά με την πρακτική του τατουάζ.

Ωστόσο, αμερικανοί ερευνητές επιχείρησαν πρόσφατα να ρίξουν μια πιο λεπτομερή ματιά σε αυτού του είδους τα κόκκαλα. Στο πλαίσιο της έρευνάς τους, επέλεξαν να μελετήσουν τέσσερα κόκκαλα ταρσομετατάρσιας άρθρωσης γαλοπούλας του είδους Meleagris gallopavo και δύο κόκκαλα που στην ανατομία ονομάζονται «κερκίδες» και βρίσκονται στις πτέρυγες των πτηνών. Στα τελευταία αυτά κόκκαλα οι ερευνητές είχαν εντοπίσει ίχνη χρωστικών. Για να αναλύσουν αυτές τις χρωστικές χρησιμοποίησαν την τεχνική του φθορισμού των ακτίνων-Χ, η οποία επιτρέπει τον ακριβή προσδιορισμό των στοιχείων από τα οποία αποτελείται μια ουσία.

Η ανάλυση έδειξε ότι υπήρχαν κόκκινες και μαύρες χρωστικές στο κόκκαλο, οι οποίες αποτελούνται από άνθρακα και οξείδια του σιδήρου. Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες, τα συστατικά αυτά είναι καταγεγραμμένα στη σχετική βιβλιογραφία ως υλικά τα οποία χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά στην τέχνη του τατουάζ.

Η φθορά αναδεικνύει την χρήση

Για να εξακριβώσουν ποια χρήση μπορεί να είχαν τα οστά, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επίσης αναλύσεις που αποκαλύπτουν τη λεγόμενη «αλυσίδα χρήσης-φθοράς».

Οι αναλύσεις αυτές περιγράφουν τις επιφάνειες και τα άκρα διάφορων αντικειμένων της αρχαιότητας με σκοπό να εντοπιστούν τα σημεία τα οποία έχουν υποστεί φθορές κι ως εκ τούτου να κατανοηθεί με ποιον ακριβώς τρόπο οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τα εργαλεία αυτά στην αρχαιότητα. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι τα οστά γαλοπούλας χρησιμοποιούνταν με παρόμοιο τρόπο που χρησιμοποιούνταν άλλα κόκκαλα, των οποίων η χρήση ως εργαλεία για τατουάζ έχει αναδειχθεί σε προηγούμενες έρευνες.

Σημείο αναφοράς τα ευρήματα

Στο σύνολό τους, τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι τα συγκεκριμένα οστά αξιοποιήθηκαν από τους ανθρώπου την χρονολογική περίοδο 3500-1600 π.Χ., κάτι που τα καθιστά ως τα αρχαιότερα εργαλεία τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί για τατουάζ. Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες στη δημοσίευση, τα αποτελέσματα αυτά αποτελούν σημείο αναφοράς για την κατανόηση της πολυπλοκότητας της οργάνωσης και των εθίμων των αρχαίων κοινωνιών της Αμερικής.