Τελείωσε το σχολείο στα 63 της μαζί με το σκυλάκι της!

Η κυρία Μαίρη, μητέρα και γιαγιά, παντρεύτηκε στα 15 της χρόνια και όνειρό της ήταν να τελειώσει το σχολείο, κάτι που επιτέλους κατάφερε.

«Υπήρχε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να τελειώσω το σχολείο, το ήθελα πάρα πολύ», δηλώνει.

Στα 59 της χρόνια πήρε την απόφαση να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε.

Τα παιδιά της παντρεύτηκαν και έφυγαν από το σπίτι και τότε γεννήθηκε η μεγάλη ερώτηση στο μυαλό της: “Εγώ, τι κάνω;”

Στρώθηκε επιτόπου στη δουλειά και ολοκλήρωσε την Β´ και Γ᾽ Λυκείου. Πέρυσι, στα 61 της, η Μαίρη Γεωργίου τελείωσε Διοίκηση και Οικονομία με 19,9 και φέτος παρέλαβε και δεύτερο πτυχίο στο ΕΠΑΛ στον Τουρισμό.

«Είμαι πολύ ευτυχισμένη και χαρούμενη που κατόρθωσα και το πήρα και με τέτοιο βαθμό», δηλώνει με υπερηφάνεια.

«Επιτέλους! Μετά από τόση αγωνία, τόση κούραση, το πήρα! Το δεύτερο πτυχίο από το ΕΠΑΛ. Προσπάθησα, κουράστηκα, απελπίστηκα πολλές φορές, έχασα χρόνο από την ξεκούρασή μου 3 χρόνια τώρα, αλλά τελικά κατάφερα αυτό που χρόνια σκεφτόμουν, αλλά δεν τολμούσα να το κάνω. Μην αφήνετε τα όνειρα σας. Τολμήστε», γράφει στην ανάρτηση της στο Facebook.

Η κυρία Μαίρη έχει για συντροφιά τον Βίκτορ, το αγαπημένο της σκυλάκι

Ο Βίκτωρ είναι μέλος της οικογένειας. Η κ. Γεωργίου έχει δύο παντρεμένα παιδιά και τέσσερα μεγάλα εγγόνια που ζουν τις ζωές τους και όπως μας εξηγεί, ζει εκείνη με τον Βίκτωρα που είναι η δική της οικογένεια.

Όπου κι αν είναι, ό,τι κι αν κάνει, ο Βίκτωρ είναι πάντα μαζί της. Είτε πάει εκδρομή, είτε διακοπές, είτε για ψώνια. Προτιμάει τα pet friendly καταστήματα όπως τον Σκλαβενίτη της περιοχής που δέχεται το σκυλάκι στο καρότσι χωρίς κανένα πρόβλημα.

Για την κ. Μαίρη, η σημαντική αυτή ημέρα παραλαβής του πτυχίου της δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς να έχει δίπλα της για να την συνοδεύει ο Βίκτωρ.

«Είχε πολύ μεγάλη σημασία για εμένα να είναι δίπλα μου εκείνη τη στιγμή που πήρα το πτυχίο, δεν γινόταν να μην με συνοδέψει»

Η Μαίρη Γεωργίου εξηγεί ότι έχουν αρχίζει τα προβλήματα υγείας για τον Βίκτωρα και επισκέπτονται σχεδόν καθημερινά τον κτηνίατρο με σκοπό να του χαρίσει όσο το δυνατό καλή ζωή και να περνάει καλά.

«Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι το τρίτο μου παιδί θα πάθει κάτι. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι μου. Μόνο που δεν τον έχω γεννήσει,» υπογραμμίζει η κ. Γεωργίου.