«Θέλω να διώξω τη πεθερά μου με τις κλοτσιές! Βαρέθηκα να ζω με μια πεθερά που προσπαθεί να με χωρίσει»

Είμαι 4 χρόνια παντρεμένη με τον άντρα μου. Συνδεόμασταν και άλλα 3 πριν παντρευτούμε.

Γνωριστήκαμε στην Αθήνα, αν και από σύμπτωση τα χωριά μας είναι κοντινά. Ο άντρας μου, σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανολόγος και εγώ απολύτως τίποτα. Μετά το λύκειο, έπιασα εργασία ως πωλήτρια σε ένα κατάστημα με κρύσταλλα και ασημικά. Ο άντρας μου, είχε έρθει να αγοράσει ένα δώρο γάμου.

Τον εξυπηρέτησα, με συμπάθησε και αρχίσαμε να βγαίνουμε.  Από την πρώτη μέρα της γνωριμίας μας κατάλαβα πως είναι καλός άνθρωπος και “έτοιμο φρούτο” για γάμο και οικογένεια. Άλλωστε, για εμένα αποτελούσε μια καλή ευκαιρία μια που είχε τον τρόπο του και έδειχνε να με νοιάζεται πολύ.

Η μαμά μου έκρινε πως δεν υπήρχε λόγος να το τραβάμε και πολύ οπότε μετά από ένα χρόνο αρραβωνιαστήκαμε. Αρχίσαμε να φτιάχνουμε το σπίτι μας, να ετοιμάζουμε το γάμο μας και να κτίζουμε το κοινό μας μέλλον. Όλα καλά ως εδώ…

Η πεθερά μου από την πρώτη ημέρα που με γνώρισε με είδε με μισό μάτι.

Το ίδιο και τους γονείς μου. Με έβλεπε λίγη και με κατηγορούσε πως είμαι αμόρφωτη και μια απλή πωλήτρια. Βαρέθηκα, όπως καταλαβαίνετε  να ζω με μια πεθερά που προσπαθεί, από την πρώτη μέρα που έμαθε πως θα παντρευτούμε μέχρι και σήμερα να με χωρίσει!

Μου  έκανε αρχικά, η πεθερά μου, τη φίλη. Νόμιζα και εγώ πως ήταν απλά λίγο σνομπ και πως σιγά -σιγά θα βρίσκαμε μια κοινή φόρμουλα επικοινωνίας. Άλλωστε και εγώ αν και αμόρφωτη είμαι μια όμορφη κοπέλα που ξέρει κομπιούτερ και αγγλικά. Δεν είμαι και κανένα τσόκαρο!

Το γεγονός πως δεν έχω πανεπιστημιακές σπουδές δε με καθιστά ένα μηδενικό, ούτε και έναν άνθρωπο που δεν παλεύει να κερδίσει με αξιοπρέπεια το ψωμί του.

Ο,τι και αν έκανα το έβρισκε λίγο και καμωμένο με δόλο.  Της μιλούσα γλυκά ήθελα απλά να την τουμπάρω.  Έδειχνα αγάπη στον αρραβωνιαστικό μου ήταν για να τον τυλίξω. Φορούσα μίνι ήταν γιατί στα κρυφά έψαχνα εραστή. Βαφόμουν για τη δουλειά ήταν γιατί γλυκοκοίταζα το αφεντικό μου.

Μου είχε κάνει από τότε μαύρη τη ζωή.

Η μαμά μου με συμβούλευε να συνεχίσω να της μιλάω σαν να είναι η καλύτερη γυναίκα του κόσμου. Να κάνω πως δεν καταλαβαίνω μπας και μαλακώσει. Ο δε αρραβωνιαστικός μου έπαιρνε το μέρος μου, αν και χλιαρά.

Ακόμα και το γάμο μας σχολίασε η πεθερά μου.  Τον έκρινε ακριβό για μια κοπέλα του επιπέδου μου. Το νυφικό ήταν κοντό, οι μπομπονιέρες με πολλά τούλια και ο κόσμος πολύς.

Στην εκκλησία έχει μια μούρη μέχρι το πάτωμα λες και ήταν σε κηδεία και όχι σε χαρές.  Αγενέστατα και χωρίς προσχήματα χαιρετούσε τον κόσμο που μας ευχόταν…

Ακόμα και σήμερα που έχουμε ένα παιδάκι, η πεθερά μου δεν ηρέμησε καθόλου. Με παρακολουθεί μπας και με πιάσει στα πράσα με άλλον άντρα, βάζει λόγια στον άντρα μου και σε εμένα και δε χάνει ευκαιρία να πει πόσο κακή μητέρα και σύζυγος είμαι.

Στους γονείς μου και στα αδέλφια μου φέρεται πάρα πολύ ψυχρά και εκείνοι αν και με ευγένεια με μεγάλη απόσταση.

Τελευταία έχει βρει μια κοπέλα πολιτικό μηχανικό, 2 χρόνια μεγαλύτερη μου και προσπαθεί πίσω από την πλάτη μου να κάνει κατάσταση με εκείνη και τον άντρα μου.

Συνέχεια της λέει πως εγώ απατάω τον άντρα μου και πως είναι θέμα να χωρίσουμε και να με ξεφορτωθεί. Είμαι απελπισμένη και πολύ λυπημένη γιατί ο γάμος μας είναι σε τεντωμένο σχοινί.

Ο άντρας μου απλώς γελάει και μου λέει πως δε θα της περάσει. Συνεχίζει όπως μου λέει να με αγαπά και  να κοιτώ την οικογένειά μου ανεπηρέαστη.

Μου έρχεται να την πετάξω με τις κλοτσιές από το σπίτι ή να πάρω το παιδί μου και να καταθέσω αίτηση διαζυγίου.

Από την άλλη βέβαια της αλείβω βούτυρο στο ψωμί της, αν το κάνω αυτό. Είμαι απελπισμένη και η ευτυχία μου κοντεύει να τιναχτεί στον αέρα.